ژورنالیست جوان
وبنوشت شاهین کارخانه
قالب وبلاگ
لینک های مفید

خیال پروری نسبت به گذشته طلایی را کنار بگذاریم


  • دکتر ناصر فکوهی، انسان‌شناس و عضو انجمن بین‌المللی جامعه‌شناسی و ایران‌شناسی‌ معتقد است کتابخوانی در ایران- با وجود همه ادعاهایی که می‌شود- عمق چندانی ندارد.
    فکوهی بر این باور است که موقعیت کنونی ایران در مقایسه با نه لزوما کشورهای توسعه‌یافته بلکه کشورهای در حال توسعه‌ای مثل ترکیه یا کشورهای شمال افریقا، چندان مناسب نیست. وی دلیل را این چنین می‌داند که آن کنش اجتماعی‌ای که در ارتباط با فرهنگ کتابخوانی می‌بینیم، نهادینه‌شده نیست و عمق زیادی ندارد؛ البته این فرهنگ در مواردی نزد بعضی از کنشگران اجتماعی که به صورت حرفه‌ای باید کتاب بخوانند مثل استادان دانشگاه، دانشجویان و روزنامه‌نگاران، پهنه زیادی دارد اما به محض این‌که از این طیف حرفه‌ای و نخبه بیرون می‌آییم، یکباره فرهنگ کتابخوانی رنگ می‌بازد. به نظر می‌رسد تعداد کتاب‌هایی که در ایران خریده می‌شود اما خوانده نمی‌شود رقم بالایی را شامل می‌شوند. صاحب‌نظرانی همچون فکوهی بر این باورند که اگر یک فرهنگ دائما ساختارهای اسطوره را بر ساختارهای واقعیت چه در ارزیابی نسبت به خودش و چه در ارتباط با دیگران و همچنین در تعیین چشم‌اندازها، در نگاه به گذشته و حتی آینده‌اش رجحان داده باشد باعث ایجاد یک توهم در جامعه می‌شود. متاسفانه فرهنگ ایرانی در صدسال اخیر این‌ها را در خودش بسیار تقویت کرده است.
    به این دلیل که افرادی هستند که کتاب چاپ می‌کنند و در مقابل افرادی هم هستند که کتاب می‌خرند پس می‌توان گفت فرهنگ کتابخوانی وجود دارد اما برای دانستن از میزان و عمق مطالعه گفت‌وگویی با دکتر فکوهی انجام دادیم.


برچسب‌ها: کتابخوانی, ناصر فکوهی
ادامه مطلب
[ پنجشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۲ ] [ 11:46 ] [ شاهین کارخانه ]
یکشنبه 23 تیر 1392

بازنشر یادداشتی که در وبسایت الف منتشر شد:

http://alef.ir/vdcjv8evyuqehhz.fsfu.html?192910


هدف های توسعه هزاره

براساس اعلامیه هزاره، هشت هدف توسعه هزاره کشورها را موظف می سازد برای مبارزه با فقر، بی سوادی، گرسنگی، عدم وجود امکانات آموزشی و پرورشی، نابرابری جنسیتی، مرگ و میر کودکان و مادران، بیماری و نابودی محیط زیست دست به دست هم بدهند و بیشتر کار کنند.هدف هشتم، که در نشست مونتری و ژوهانسبورگ مجددا مورد تاکید قرار گرفت، از کشورهای ثروتمند می خواهد بدهی های کشورهای فقیر را ببخشند، کمک به آنها را افزایش دهند و امکان دسترسی عادلانه آنها به بازار ها و فناوری خود را فراهم کنند.

هدف های توسعه هزاره آزمونی برای اراده سیاسی به منظور ایجاد مشارکت های وسیع تر و عمیق تر است. کشورهای در حال توسعه مسئولیت دارند برای آزادسازی انرژی های خلاق مردم خود اصلاحات سیاسی به عمل آورند و حکومت را تقویت کنند. اما نمی توانند به تنهایی و بدون تعهدات جدید برای کمک، مقررات تجاری برابر و بخشیدن و کاهش بدهی های خود به این اهداف دست یابند. هدف های توسعه هزاره و اندازه گیری و سنجش نتایج در اختیار جهانیان می گذارد.

۱- ریشه کن کردن فقر شدید و گرسنگی

۲- دستیابی به آموزش ابتدایی همگانی

۳- ترویج برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان

۴- کاهش مرگ و میر کودکان

۵- بهبود بهداشت مادران

۶- مبارزه با ویروس و بیماری ایدز، ملاریا و سایر بیماری ها

۷- تضمین پایداری محیط زیست

۸- ایجاد مشارکتی جهانی برای توسعه

دبیرکل سازمان ملل هرسال درباره پیشرفت ها در زمینه تحقق هدف های جهانی که در اعلامیه هزاره برای دستیابی به صلح و امنیت، حقوق بشر و توسعه پایدار تعیین شده گزارش میدهد. اعلامیه هزاره از سوی تمامی کشورهای عضو سازمان ملل متحد در اجلاس سران هزاره، که در سپتامبر ۲۰۰۰ تشکیل شد به تصویب رسید. کوفی عنان، دبیرکل وقت سازمان ملل در گزارش سال ۲۰۰۳ خود به نکات زیر در رابطه با هشت هدف اعلامیه هزاره در مورد توسعه اشاره می کند:

- پیشرفت های سریع در زمینه بعضی از این هدف ها نشان می دهد که هدف ها، در عین بلند پروازانه بودن، قطعا برای تقریبا همه کشورهای جهان قابل تحقق هستند.

- حمایت سیاسی و مالی روزافزون از مسائل مهم مربوط به توسعه (مانند مبارزه با ویروس و بیماری ایدز) امکانات بالقوه برای بسیج سریع منابع به منظور برخورد با چالش های جهانی را نشان می دهد.

- بعضی گرایشات و اقدامات فعلی حاکی از این است که بخش هایی قابل توجه از جهان با خطر عدم تحقق بسیاری از این هدف ها مواجه هستند.

- نیاز ضروری وجود دارد که رهبران سیاسی برای گشودن درهای تجارت، افزایش کمک و کاهش بدهی ها، و دادن فرصتی عادلانه به کشورهای در حال توسعه برای کاهش فقر شدید در این کشورها، تعهدات خود را تجدید کنند.


پژوهش و ترجمه: شاهین کارخانه


برچسب‌ها: الف
[ یکشنبه ۲۳ تیر ۱۳۹۲ ] [ 11:16 ] [ شاهین کارخانه ]

بازنشر یادداشتی که شنبه 22 تیر در وبسایت الف منتشر شد

http://alef.ir/vdcdzx0f9yt0nj6.2a2y.html?192806

جلب رضایت عمومی

بدون شک یکی از خواندنی ترین آثار شهید مطهری کتاب "سیری در نهج البلاغه" است، کتابی پر از نکات نغز و ظریف. این کتاب مجموع مقالات دنباله داری است که در سالهای آخر زندگی ایشان است که با حضور برخی دانشجویان و اساتید فلسفه دانشگاه تهران در محل منزل آن شهید تدریس می شد. این درسها در واقع یک بحث آزاد بوده است، لذا گاهی حضار اظهار نظر کرده اند و استاد پاسخ داده اند و گاهی مسائل فلسفه غرب مطرح شده و با فلسفه اسلامی تطبیق داده شده است.مباحث این کتاب، از تسلط استاد شهید بر فلسفه اسلامی و از ذهن منظم و دقیق و حادّ و نقّاد ایشان حکایت می کند. در بخشی از این کتاب شهید مطهری به حقوق مردم از دیدگاه امام علی علیه السلام اشاره کرده است.


تصور کردم بسیار نیکو خواهد بود بخشی از آن را عینا" بیاورم:

((احتیاجات بشر در آب و نان و جامه خلاصه نمی شود، یک اسب ویا یک کبوتر را می توان با سیر نگه داشتن و فراهم کردن وسیله آسایش تن، راضی نگه داشت. ولی برای جلب رضایت انسان، عوامل روانی به همان اندازه می تواند موثر باشد که عوامل جسمانی.

حکومت ها ممکن است از نظر تامین حوائج مادی مردم، یکسان عمل کنند، در عین حال از نظر جلب و تحصیل رضایت عمومی یکسان نتیجه نگیرند، بدان جهت که یکی حوائج روانی اجتماع را برمی آورد و دیگری برنمی آورد. یکی از چیزهایی که رضایت عموم بدان بستگی دارد این است که حکومت با چه دیده ای به توده مردم و به خودش نگاه می کند؟ با این چشم که آنها برده و مملوک و خود، مالک و صاحب اختیار است؟ و یا با این چشم که آن ها صاحب حقند و او خود تنها وکیل و امین و نماینده است؟ در صورت اول هر خدمتی انجام دهد از نوع تیماری است که مالک یک حیوان برای حیوان خویش، انجام می دهد، و در صورت دوم از نوع خدمتی است که یک امین صالح انجام می دهد، اعتراف حکومت به حقوق واقعی مردم و احتراز از هر نوع عملی که مشعر بر نفی حق حاکمیت آن ها باشد، از شرایط اولیه جلب رضا و اطمینان آنان است.))

سیری در نهج البلاغه صفحه ۱۱۷ و ۱۱۸


شاهین کارخانه


برچسب‌ها: الف
[ یکشنبه ۲۳ تیر ۱۳۹۲ ] [ 11:14 ] [ شاهین کارخانه ]
مطلبی که در ادامه می آید بازنشر یادداشتی است که امروز در وبسایت الف منتشر شد:


شاهین کارخانه

به یاد دارم که یکی از گرافیست های صاحب سبک و شهیر ایرانی که سال هاست در خارج از کشور مشغول به کار است در جواب سوالی مربوط به دلیل رفتنش از ایران گفته بود که در ایران یا او را تحسین می کردند ویا نفرین! و هیچ نقد جدی و علمی بر کارهای او ابراز نمی شد و این باعث شده بود که نتواند به خوبی کار کند و وقت زیادی را صرف پاسخ گفتن به حاشیه ها و اتهامات و توضیحات غیرضروری و حاشیه ای کند...


باری، این مسئله تنها شامل حال او نبوده و شاید بسیاری از متفکرین، اندیشمندان و اساتید در ایران با این مشکل روبرو بوده و هستند. چه بسیار مواردی که به راحتی هر کسی به خود اجازه داده هر اندیشمند و متفکری را قضاوت کند و به واسطه دم دستی ترین و سطحی ترین برداشت خود، حکم به ناتوانی و نابخردی او داده باشد.

این روش برخورد با یک اندیشمند یا هنرمند تنها مختص عوام یا نشریات عمومی نیست بلکه در میان تحصیل کرده های ما نیز دیده می شود. نمونه های بسیاری را در سالهای اخیر به یاد داریم که استادی استاد دیگر را به بی سوادی یا بی خبری متهم کرده باشد، یا هنرمندی به هنرمند دیگری اتهام بی تقوایی یا وطن فروشی زده باشد و قس علی هذا.

در واقع ما در بین دانشگاهیان هم رفتاری مشابه تماشاگران فوتبال می بینیم، یعنی برای هنرمندی یا هورا می کشند یا او را هو می کنند. یا او را در همه حال می پسندند یا در همه حال لعن و نفرین می کنند، در حالی که کمتر نقد و نظرهای علمی به رشته تحریر درمی آید.

مسئله وقتی بدل به مشکل اساسی تری می شود که این شیوه ی برخوردها به قشر الیت جامعه (اندیشمندان، هنرمندان، اساتید و ...) سرایت می کند و آن ها نسبت به یکدیگر به جای نقد محتوای نظرات و آثار، به تخفیف و تحقیر یکدیگر و یا گاها اتهام زنی می پردازند.

جامعه علمی و هنری کشور علاوه بر کار تخصصی خود (که به تولید علم و کار آموزشی و پژوهشی و خلق آثار می پردازد)، به نظر نگارنده وظیفه دارد که با این گفتمان ناپسند که در نهایت به بسط و اشاعه ی بد اخلاقی ها در جامعه دامن می زند، مقابله کند.

دانشجویان، اساتید، اندیشمندان و هنرمندان ما بسیار نیکوتر است که بیشتر به نقد نظرات، ایده ها، عقاید و آثار بپردازند و برای به حاشیه راندن یک نظر یا گفتمان خاص مربوط به هر شخص یا گروه به اتهام زنی، تحقیر و تخفیف نپردازند و در یک کلام ملاحظات اخلاقی بیشتری داشته باشند.

اکنون که با تحقق یافتن حماسه سیاسی و مشارکت چشمگیر ملت ایران در انتخابات ریاست جمهوری ۲۴ خرداد، کام مردم شیرین است و امید به بهبود اوضاع عمومی جامعه بیشتر است، چه نیکوست که دولت آینده در حوزه ی فرهنگ و هنر در جهت تلطیف فضا و رفع نگاههای بدبینانه و خصمانه و گاها امنیتی عمل کند که اگر چنین شود مزایا و منفعت آن شامل حال همه خواهد شد.


لینک مطلب در وبسایت الف:

http://www.alef.ir/vdceow8zejh8owi.b9bj.html?192294


برچسب‌ها: الف
[ دوشنبه ۱۷ تیر ۱۳۹۲ ] [ 12:2 ] [ شاهین کارخانه ]

فکرکردن به «ویرانی»
رحمان بوذری

 ويرانه‌هاي كليساي صليب مقدس در درسدن، اثري از برناردو بلوتو، 1765
«ویرانی» درون‌مایه بسیاری از آثار فلسفی، ادبی و هنری قرن بیستم بوده است. مضمونی که رد آن را می‌توان در دل تاریخ و در حوزه‌هایی چون نقاشی و فلسفه انتقادی گرفت. شاید مهم‌ترین فیلسوفی که درباره «ویرانگی» اندیشیده «والتر بنیامین» متفکر آلمانی باشد. او در کتاب‌های «خاستگاه نمایش سوگناک آلمانی» و «پروژه پاساژها» این مفهوم را واکاوی می‌کند و پس از بنیامین «تئودور آدورنو» نیز به این مفهوم پرداخته است. به تازگی کتاب «تاریخ طبیعی زوال» با زیرعنوان «تاملاتی درباره سوژه ویران» نوشته بارانه عمادیان از سوی نشر بیدگل منتشر شده است. نویسنده در این کتاب با بهره‌گیری از نظریات متفکران گوناگون به بررسی مفهوم ویرانگی پرداخته است. برخی از ایده‌های این کتاب را در گفت‌وگو با بارانه عمادیان بررسی کرده‌ایم. عمادیان کارشناسی فلسفه را از دانشگاه تورنتو زیر نظر ربکا کامی، هگل‌شناس مشهور، اخذ کرده است و هم‌اکنون در دانشگاه وست‌مینستر مشغول به تحصیل در مقطع دکترای فلسفه زیر نظر شانتال موف است. از او پیش از این کتاب «سیاست کافکا: آستانه‌های قانون و میل» منتشر شده و زمستان سال گذشته نیز درسگفتارهای «جودیت باتلر؛ پارادوکس مفهوم سوژه» را در موسسه پرسش برگزار کرد. «تاریخ‌طبیعی زوال» کتاب کوچکی است که سرنخ‌ها و نشانه‌های مهمی را در بررسی مفهوم ویرانی به‌دست می‌دهد. از همه اینها گذشته فرم قطعه‌وار آن و ردگیری این مفهوم در حوزه‌های مختلف، جذابیت این کتاب را بیشتر می‌کند.


منبع: روزنامه شرق


برچسب‌ها: بارانه عمادیان, «تاریخ طبیعی زوال»
ادامه مطلب
[ یکشنبه ۹ تیر ۱۳۹۲ ] [ 11:11 ] [ شاهین کارخانه ]
.: Weblog Themes By Pichak :.

درباره وبلاگ

درآی و بنشین و این کلمه را باش که این کلمه با تو کارها دارد. (اسرارالتوحید)
برچسب‌ها وب
الف (7)
mmc (1)
شرق (1)
بو (1)
نقد (1)
لینک های مفید


امکانات وب