زندگی یک روزهایی مثل صحنه تئاتر است؛ 

یک روز حس می‌کنی نور پروژکتورها به تو تابیده و نگاه‌ها سمت تو چرخیده اما دیالوگ‌ها را نمی‌دانی.

یک روز هم هست که دیالوگ‌ها را بلدی، اما توی سالن خالی ایستادی و مخاطبی نداری، می‌توانی در این تنهایی فریاد بزنی: 

«بودن یا نبودن، فرقی نمی‌کند.»