اعتدال و عقلانیت

وقتی سیاست به پایان می‌رسد، جنگ آغاز می‌شود. و وقتی سیاست پیروز می‌شود، خطر جنگ دفع می‌شود. نتیجه برد- برد حاصل از توافق هسته‌ای، نمایش اقتدار دیپلماسی دولت حسن روحانی بود. دولت روحانی به عهد خود برای حل و فصل مسائل هسته‌ای و تلاش برای لغو تحریم‌ها وفا کرد و ایران را به دوران پساتحریم وارد نمود.

حال در ابتدای دوران تازه‌ای ایستاده‌ایم؛ دورانی که دنیا ایران هسته‌ای را به رسمیت می‌شناسد و ایران هسته‌ای دیگر تهدیدی برای کشورهای منطقه نیست. دورانی که دیگر تحریمی وجود نخواهد داشت، و روابط سیاسی-اقتصادی ایران با جهان گسترش می‌یابد. امروز ایران به لطف سیاست‌های اعتدالی دولت حسن روحانی کشوری اهل گفت‌وگو و صلح‌طلب است، و با دنیا تعامل سازنده دارد.

اعتدال گفتمانی ضدخشونت، ضدجنگ، مبتنی بر گفت‌وگو و عقلانیت است. در مقابل پروژه اعتدال پروژه‌های رقیب دیگری هم وجود دارد. محافظه‌کاران افراطی که طی هشت سال حضور در قوه مجریه، کشور را به پرتگاه تحریم و جنگ کشاندند، امروز نیز شادی ملت ایران از تفاهم با 5+1 را نمی‌بینند و به شایعه‌پراکنی علیه دستگاه دیپلماسی و تیم مذاکره‌کننده روی آورده‌اند. گفتمان مخالفان دولت، گفتمان خشونت است، آنان که کاسبان تحریم بودند و در دورانی که مردم تحت فشار اقتصادی بودند، فربه شدند و خود را قیم مردم می‌دانند. افراط‌گرایانی که به نام اصولگرایی با خواست و اراده ملت مقابله می‌کنند.

سیاست خارجی افراطگرایان بود که کشور را دچار تحریم‌های سخت و طاقت‌فرسا کرد.  توسل به خشونت برای رسیدن به اهداف به معنای خروج از جاده عقلانیت است. هیچ‌کس نباید به‌خاطر آرمان‌های ناکجاآبادی جان آدمیان را به خطر بیندازد. هیچ آرمان ناکجاآبادی مهم‌تر از حفظ جان آدمیان نیست. هر گفتمان و برنامه‌ای باید معطوف به عقلایی کردن روابط میان مردم باشد.

دولت حسن روحانی نشان داد که با سیاست اعتدالی می‌توان هم از عزت و شرف ملت ایران محافظت کرد و هم خطر تحریم و جنگ را دور کرد. سیاست اعتدالی یعنی تکیه بر گفت‌وگو و عقلانیت و استفاده از کارشناسان و متخصصین. سیاست اعتدالی یعنی اولویت و ارجحیت دیپلماسی و مذاکره بر جنگ‌طلبی و افراط‌گری. سیاست اعتدالی دولت روحانی نشان داد که یک دیپلمات می‌تواند مسائلی را حل کند که صدها سردار و سرباز هم توانایی آن را ندارند. در دنیای امروز امنیت پایدار تنها به کمک تسلیحات نظامی به دست نمی‌آید، بلکه نوع روابط سیاسی و اقتصادی کشورها تعیین‌کننده امنیت آنهاست. تفاهم دیپلماتیک ایران و کشورهای 5+1، جنگ‌طلبان دنیا را منزوی می‌کند و آغازی است بر دوران روابط مسالمت‌آمیز ایران و دنیا که دیگر تهدید و تحریمی علیه ایران وجود نخواهد داشت. مذاکرات لوزان نشان داد آنان که به بازی برد – برد فکر می‌کنند و اهل مدارا و گفت‌وگو هستند پیروز روزهای سخت و مدافعان واقعی حقوق مردم هستند. و آنان که در صحبت‌هایشان تنها شعار می‌دادند و در مذاکرات بیانیه می‌خواندند و منششان جنگ‌طلبی و خشونت و زور است دشمن منافع و حقوق مردم ایران هستند. خواست اکثریت ملت ایران در 24 خرداد 1392 به روشنی بیان شده است: اعتدال و عقلانیت.

سال 94 سال نیکویی ست، و نیکوتر خواهد شد اگر سیاست‌های اعتدالی در حوزه‌های دیگر هم جاری شود. حال که مردم خواهان و مشتاق اصلاح ساختار سیاسی و حاکمیت مشی اعتدالی هستند، مجلس آینده نمایندگانی اعتدال‌گرا را می‌طلبد تا خانه ملت و جایگاه نمایندگان واقعی مردم ایران باشد.