|
ژورنالیست جوان وبنوشت شاهین کارخانه
| ||
|
خروشی خاست وَه وَه وای در وای؛
که قانونِ فَلَک بُگسَسْت ناگاه! مگر سازِ جهان از کوک اُفتاد، که سوگِ تار و دَف بَرخاست تا ماه! فغان بَر شد ز هر سو شور در شور، که سازی را شکسته قهرِ تقدیر! نواییْ رُخ نهان کردَه‌ست در خاک؛ چه دانی جز که قهر از این به تعبیر! غریو آمد ز گیتی مرگ در مرگ؛ که خُنیاگر رهِ خونِ روان بَست! چو خنده دید رفته از لبِ ساز، نه ساز ـ آری ـ که جانِ خویش بِشْکست! برآمد مویه از چَنتارِ چنگی؛ که زخمِ دل به زخمه باز کردَم! چو یادَت را به مضرابِ دوتایی، به گوشِ این جهان آواز کردَم!
[ پنجشنبه ۶ بهمن ۱۳۹۰ ] [ 12:31 ] [ شاهین کارخانه ]
|
||
| [ طراح قالب : پیچک ] [ Weblog Themes By : Pichak.net ] | ||